Wensouderbijeenkomst in Leiden

Op de achtergrond zijn alle voorbereidingen in volle gang. De samenwerking met Rainbow Families Leiden is een feit. Rainbow Families is een werkgroep van COC Leiden. Rainbow Families heeft in het verleden al enkele succesvolle bijeenkomsten georganiseerd. Geen onlogische samenwerking dus, gezien de grote overlap met de activiteiten van Wensouders Haaglanden én het feit dat beide steden op een steenworp afstand van elkaar liggen. Ditmaal is Leiden weer aan de beurt om een informatiebijeenkomst voor LHBT'ers te organiseren. Een concrete datum wordt later bekend gemaakt. Wordt vervolgd...

Welkom bij de eerste Wensouderbijeenkomst

Baby met homovlag

Den Haag, 8 maart 2014 - En toen was de dag daar. Na heel veel Tweets, posts, persberichten en gastgesprekken was het dan zover: De allereerste informatiedag voor wensouders die hun kinderwens op een niet-traditionele manier willen haan invullen. Het moet allemaal plaatsvinden op het kantoor van COC Haaglanden. Laat nu net de dag ervoor een evenement gehouden worden van ongeveer gelijke grootte. Ik had de opstelling niet beter neer kunnen zetten! Zaterdagochtend, nog even de laatste presentaties van alle gastsprekers bij elkaar voegen. Nog even wat special effects aan het stukje over mijn persoonlijke verhaal toevoegen... Klaar! De feestelijk verpakte combinaties van flessen wijn en een zak Haribo in mijn fietstas en vol verwachting van wat er komen gaat, op naar de zaal. Het is een prachtige lentedag, dus nu maar hopen dat niet te veel mensen last minute de net geopende strandtenten verkiezen boven een middag in een muffe zolderzaal.

 Het uur wat nog resteert voordat de eerste gasten blijkt nog een race tegen de klok te zijn, als ik tussen het verwelkomen van de gastsprekers door op en neer naar de zaal ren voor de laatste finishing touch. Zodra de gasten binnen beginnen te stromen en mijn man mij opbelt om te vertellen dat hij de fiets niet van zijn slot krijgt, lijken mijn zenuwen mij op de proef te stellen. "Alles komt goed", maak ik mezelf wijs. Zoals het een goed gastheer betaamd heet ik iedereen persoonlijk welkom: "Een blauwe sticker als je slechts oriënterend bent, een gele als je openstaat voor contacten." De persoonlijke belangen voor het bijwonen van de bijeenkomst en dus ook stickers, waren verdeeld. Onze co-moeder in de dop sluit zich aan. Vol trots stel ik haar voor aan Sara Coster - auteur van 'De wens en de vaders'. Een boek wat meermalen verslonden is door haar. Alles komt uiteindelijk ook daadwerkelijk goed als manlief inmiddels ook is aangekomen.

De laatste bezoekers stromen binnen. Het aandeel niet-opdagers valt mij reuze mee. Op naar boven om de verloren tijd die we nu al opgelopen hebben in zien te halen. De wet van Murphy blijkt nog altijd van kracht te zijn als de beamer plots geen beeld meer geeft. Nét nu ik de aandacht naar me toe heb getrokken om van start te gaan. De advocaat springt mij te hulp met wat uitgeprinte slides en we kunnen met een om gehusseld programma van start. Het juridische gedeelte omvat alle combinaties van niet-traditioneel ouderschap die je maar kan bedenken en wekt dan ook veel vragen op bij het publiek. Ook wij kwamen na onze inmiddels vierde bijeenkomst wederom tot nieuwe bevindingen. “Ondanks dat een co-oudercontract geen enkele juridische waarde heeft, kan het je nog best bijstaan, mocht je onverhoopt toch op non-speaking terms met de co-moeder zijn.” Toch maar snel aan beginnen dan!

Van het verhaal van Sara Coster kan ik maar geen genoeg krijgen. Ze heeft het toch maar goed voor elkaar met haar twee mannen en jongens. Hoewel wij met onze co-moeder onze eigen weg moeten inslaan, vind ik het een mooie bron van inspiratie. Last but not least was de lesbische moeder met bekende donor aan de beurt. Zij neemt ons mee in haar persoonlijke verhaal en overwegingen om destijds te kiezen voor haar vorm van ouderschap. Vanuit mannelijk oogpunt wordt er vanuit de zaal wat vragen gesteld vanuit de positie van de donor die ondanks zijn donor-status ook bepaalde rechten heeft verworven.

Zo langzaam aan nadert het einde van deze innoverende dag waar ik met volle tuigen van het genoten. De enthousiaste reacties uit het publiek zijn voor mij dan ook een uitnodiging om hier mee verder te gaan.

Sociale acceptatie meeroudergezinnen

Als homoman heb je wel eens te maken met mensen die wat minder tolerant tegenover homoseksualiteit staan. Binnen mijn directe omgeving is hier uiteraard geen spraken van. Ik kan gelukkig de mensen om mij heen kiezen en er is wat mij betreft geen ruimte voor minder ruimdenkende mensen. Ook je directe woonomgeving kan je hier vaak op uitzoeken. Wij hebben het geluk te wonen in een veelzijdige en veilige buurt waar we prima onszelf kunnen zijn en prettig contact met onze buren hebben. Een samenwonend homo of lesbisch koppel in de buurt is voor vele Nederlanders dan ook geen vreemd  fenomeen meer.

Een vrij nieuwe ontwikkeling is een gezin met een niet-traditionele samenstelling zoals een meeroudergezin of een bewust eenoudergezin. Waar men in Nederland vaak vindt overal een mening over te moeten hebben, is welzijn van een kind uit een gezin van een niet traditionele vader/ moeder samenstelling vaak onderwerp van discussie. Een veel voorkomende stelling is dat een kind een vader én een moeder nodig heeft. Het kind zal gepest worden, het is ethisch niet verantwoord of simpelweg 'homo's en lesbiennes mógen geen kinderen krijgen', punt.

In mijn ervaring zijn dit veelal primaire reacties op een maatschappelijk gevoelig onderwerp. Uitspraken zijn vaak ondoordacht en slecht onderbouwd. In mijn werk als voorlichter spreek ik vaak over seksuele diversiteit en komt het onderwerp kinderen regelmatig aan de orde. Vaak is zo'n voorlichting pas het moment dat iemand er echt over nadenkt en een ongenuanceerd denkbeeld over niet-traditionele gezinnen wordt vaak herzien.

'Een kind heeft een vader én een moeder nodig'
Een vrij brede stelling die regelmatig voorbij komt. Ik stel vaak als wedervraag wat iemand hier nou precies mee bedoelt: "Iemand die de was doet en iemand die het vuilnis buiten zet? Iemand die zorgelijk is en iemand die streng is? Of iemand die mee naar ballet gaat en iemand die mee naar voetbal gaat?" Om sommige mensen uit een illusie te helpen vertel ik dat in een huishouden met twee mannen de was toch ook echt
gedaan wordt en mijn moeder vroeger ook meeging naar voetbal.

Modern Family: een niet alledaagse familie

Vaak wordt er uiteraard gerefereerd naar rolmodellen. Jongens hebben de aanwezigheid van een vader nodig en meisjes moeten met "meisjes problemen" bij hun moeder terecht kunnen. Ik denk zelf liever in oplossingen dan problemen. Ik ben er van overtuigd dat homoseksuele stellen, maar ook alleenstaande vaders of moeders prima in staat zijn de rollen als ouder op zich te nemen en eventuele mannelijke of vrouwelijke ondersteuning ook vanuit de omgeving kan komen. Familie en vrienden kunnen hierbij ook altijd nog een helpende hand bieden. Komt het uiteindelijk allemaal niet neer op de liefdevolle omgeving waar een kind in groeit?

'Een kind van homoseksuele ouders wordt (meer) gepest'
Ik zeg er bewust bij 'meer'. Zoals veel mensen is iedereen waarschijnlijk wel eens in grotere of kleinere mate gepest. Misschien was jij zelf vroeger de pester! Dit blijft een moeilijke kwestie: Natuurlijk wil je je kind behoeden van al het kwaad in de wereld! Ik denk alleen dat het uit de weg gaan van zo'n mogelijk scenario en dus maar geen kind krijgen niet de juiste manier is. Een kind kiest er uiteraard niet voor om twee vaders of twee moeders te hebben. Aan de andere kant kiest een kind er ook niet voor om flaporen te krijgen of een brilletje te dragen. Je kunt helaas niet ten alle tijden bij je kind zijn en het in bescherming nemen. Je kan het kind er wél zoveel mogelijk voor behoeden en het er weerbaar voor maken.

Dappere kinderen staan op tegen pesten

Homoseksuele ouders zijn ouders die veelal bewust nadenken over de invulling van hun ouderschap en de gevolgen voor het kind. Niet om te generaliseren, maar dit is niet altijd het geval in sommige traditionele gezinnen. Er met het kind en de omgeving en met name de ouders over praten is, hoop ik, de oplossing. Maar persoonlijk vind ik dat álle ouders hun kind op mogelijk pesten moet voorbereiden en niet alleen de niet-traditionele ouders.


Onderzoek meeroudergezinnen
De Universiteit van Amsterdam heeft in 2009 onderzoek naar meerouderschap gedaan. Het onderzoek was gericht op de praktische elementen van deze nog vrij onbekende vorm van ouderschap, maar ook het gevoel  wat het met zich meebrengt bij de ouders (in spé). Wat blijkt? Homoseksuele vaders voelen zich minder geschikt voor het vaderschap. Dit komt niet omdat ze zichzelf slechtere vaders vinden, maar omdat ze hogere eisen stellen aan hun rol als opvoeder ten opzichten van heterovaders. Kortom, homomannen leggen de lat voor opvoeding weer een stukje hoger.

De wensmoeder

Het zoeken naar de meest geschikte moeder voor je kind is zo makkelijk nog niet. Denk je klaar te zijn met daten, begint het allemaal weer op nieuw. De zoektocht naar de meest perfecte match om - in ons geval een co-ouderschap mee aan te gaan - lijkt meer de zoektocht naar een liefdespartner dan we dachten. Vele gevoelens en onzekerheden passeren dan ook de revue. Vind ze ons een leuk koppel, liggen we op één lijn en hebben we dezelfde humor en interesses. 

We hebben de kans gehad om met enkele vrouwen af te spreken. Stuk voor stuk mooie en interessante persoonlijkheden die allen goede vriendinnen en fantastische moeders zouden kunnen worden. Maar is dat alleen een goede basis? Het lijkt misschien heel voor de hand liggend dat om voor een zakelijke houding kiest en via een checklist alle voor jou belangrijke punten afgaat. Het gaat tenslotte om jouw toekomstige kind. Maar wij proberen vooral naar ons gevoel te luisteren. Waar je bij veel vrouwen het gevoel hebt dat het best wat zou kunnen worden, komt op een dag die ene vrouw voorbij met wie je de sprong in het diepe zou durven maken. We gaan ook voor niets minder dan zo'n gevoel!

Deal breakers of open ter discussie
Wij hebben voor onszelf enkele punten benoemd waarop wij denken geen compromis te kunnen en willen maken, zonder dat het ons idee van een goed ouderschap ondermijnd. Er zijn daarnaast nog vele kleinere onderdelen waarop wij best zouden kunnen schikken. Binnen onze relatie kijken mijn man en ik al anders tegen bepaalde standpunten aan, laat staan wanneer er nog een derde of misschien en wel een vierde persoon bij komt kijken. Er met de wensmoeders over praten leed voor ons zelfs tot een punt waarop onze absolute deal breakers ineens punten werden die we best wel bespreekbaar wilden maken.

Punten die wat ons betreft minimaal op de wensagenda zouden moeten staan zijn, rolverdeling, erkenning en basisopvoeding. Verder is de afstand tussen beide gezinnen en de bereidheid om hiervoor te verhuizen een belangrijk onderdeel, zeker als er voor kiest om (deels) als één groot gezin te leven en vaak bij elkaar over de vloer wilt komen. Stof waar wij in ieder geval veel over nadenken.

Wanneer kies je dan voor elkaar
Een enorme gewetensvraag en iets wat je wellicht nooit met volle 100 procent zekerheid kan zeggen. Wij hebben voor onszelf een tijdsduur vastgesteld waarbij wij denken een wensmoeder goed genoeg te kunnen leren kennen en een 'commitment for life' met haar aan te durven gaan. Regelmatig bij elkaar over de vloer komen, uitjes ondernemen en voorzichtig elkaars familie en vrienden leren kennen is hierin enorm belangrijk.

Ik maakte al eerder de vergelijking met een liefdesrelatie. Je wordt verliefd, leert elkaar kennen en zit op een roze wolk waarin alles perfect lijkt te zijn.  De grootste proef op je relatie komt dan ook vaak wanneer je eens niet op je best bent en je de ander nog steeds kan respecteren voor wie diegene is. Je probeert je leven in grote lijnen samen uit te stippelen. Je kan niet op alle mogelijke scenario's voorbereid zijn en laat dingen soms zijn beloop gaan. Waarom zou het binnen een co-ouderschap in-wording eigenlijk anders moeten?

Wie wordt de vader

Praten over een mogelijk co-ouderschap. Bijna ieder gesprek eindigt wel met dit onderwerp. Veel vrienden en familie bieden graag een luisterend oor voor hetgeen wat ons dagelijks bezig houdt. Onze omgeving gunt ons het geluk van een kind van harte en iedereen zit dan ook vol met vragen over een pad dat velen van hen nooit zullen bewandelen. Een vraag die tijdens elk gesprek weer terugkomt is, "wie wordt de vader?" Een logische vraag, toch? Je hebt notabene een vader en een moeder nodig om een kind te kunnen krijgen. De vraag wordt dan ook vanuit alle goede intenties gesteld. Wel zet het me aan het denken. De eerste keer dat iemand ons de grote vraag stelde, hadden wij het er zelf per slot van rekening niet eens concreet over gehad. Dit geeft maar even aan hoe belangrijk wij deze vraag eigenlijk vinden, naast alle andere vragen waar wij tegen aan lopen.

Zolang er nog geen kind is, staat het uiteraard nog niet vast wie de vader wordt. Het besluit wie er voor ons eerste kind gaat doneren is immers nog niet gemaakt. Wel zal ik er veel moeite mee hebben als iemand die vraag stelt zodra we wel een kind hebben. Dan krijgt deze vraag namelijk een hele andere lading. Deze voor de meeste mensen onschuldige vraag zal bij mij waarschijnlijk veel gemengde gevoelens opbrengen. Waarom is het zo belangrijk om te weten wie de vader wordt? Als op dit moment iemand vraagt wie er vader gaat worden, dan zijn wij het er beide over eens: Degeen van ons die het meest vruchtbaar blijkt te zijn zal doneren. We willen ten slotte de kans op een zwangerschap zoveel mogelijk vergroten. Maar vader... dat worden wij allebei!

Wensouderbijeenkomst in Den Haag

Waar we in onze tocht naar de invulling van onze kinderwens veel tegenaan lopen is het gebrek aan informatie voor de mogelijkheden voor wensvaders en wensmoeders. Stichting Meer dan Gewenst organiseert bijeenkomsten in Amsterdam en Nijmegen voor wensouders. Naast het delen van verhalen van ervaringsdeskundigen, zijn er juristen gespecialiseerd in het vervullen van een niet-traditionele kinderwens aanwezig. Verder is er de mogelijkheid om groepsgesprekken te volgen die dieper ingaan op specifiekere thema's. Tussendoor is er nog wat tijd om met andere bezoekers te spreken en om van ideeën te wisselen of zelfs je potentiële draagmoeder, co-vaders, co-moeders of donor te ontmoeten. Meer dan Gewenst initieert zelfs speciale speeddates voor wensouders in Amsterdam.

Het vinden van de juiste mensen is natuurlijk belangrijk als je besluit de volgende stap te zetten in het realiseren van je kinderwens. Past bijvoorbeeld een co-ouderschap het beste bij je, dan is het ook wel prettig dat de toekomstige vader(s) of moeder(s) van je kind niet te ver weg wonen. Het aantal homo's en lesbiennes dat nadenkt over kinderen is groeiende in  Nederland. Hoe kan het dan zo zijn dat er alleen nog maar bijeenkomsten in Amsterdam en Nijmegen zijn? Hier ontstond het idee voor het opzetten van een wensouderbijeenkomst in Den Haag in samenwerking met COC Haaglanden. Momenteel zijn we nog in bespreking over de invulling van een informatiedag. Er moet nog een hoop gebeuren en we zijn sterk afhankelijk van het aantal aanmeldingen, maar het streven is om de eerste bijeenkomst begin 2014 te realiseren. Wordt vervolgd!

De eerste ontmoeting met wensmoeders

De eerste ontmoeting met wensmoeders om een potentieel co-ouderschap mee aan te gaan is een feit. Een grote stap in ons proces naar kinderen. Met hooggespannen verwachtingen zijn we naar onze afspraak gegaan, hopende op een klik. Op zoek naar een niet nader te verklaren onderbuikgevoel. Het stemmetje in ons hoofd dat zei: "Dít is de vrouw waarmee we door middel van een gezamenlijk kind voor de rest van ons leven verbonden willen zijn." Over druk gesproken... De gezonde spanning sloeg al snel om naar een open, eerlijk en ontspannen gesprek. Niet geheel verrassend, leidde het gesprek niet direct tot een bevestigend stemmetje in ons hoofd. Hier zijn nog wel wat vervolgafspraken voor nodig. Het resulteerde echter wel tot een antwoord op veel andere vragen en onzekerheden waar wij mee worstelden. Zo langzamerhand begint het er dan toch op te lijken dat dit het meest geschikte pad voor ons is om af te gaan leggen. Nu nog op zoek naar de meest geschikte setting.